Pastabericht

Civitas Christiana

De ware achtergrond en denkwijzen van Civitas Christiana zijn jaren lang moeilijk te achterhalen geweest maar tegenwoordig treden ze meer en meer in het openbaar, al is het vaak verscholen achter sub-clubjes die met algemeenheden gooien die mensen sowieso wel aanspreken. Wie is bijvoorbeeld niet voor de bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting? 

We gaan eens kijken wat Civitas Christiana is en wat anderen vinden, denken, zeggen en schrijven.

cc231
© Paul Rapp

Ingekort

Het is een rooms-katholieke stichting die opkomt voor traditie, gezin en privaat bezit. Het is onderdeel van de Traditie, Familie & Privé-eigendom (TFP), een internationale organisatie die in Brazilië is opgericht. Civitas Christiana voert acties tegen wat zij zien als bedreigingen voor de christelijke waarden van Nederland, zoals het multiculturalisme, de genderideologie en de cultuur van de dood. Civitas Christiana is in 2014 opgericht door Hugo Bos.

Civitas Christiana heeft verschillende acties ondernomen om hun standpunten te uiten. Onder andere hebben ze:

  • een petitie georganiseerd tegen een reclamecampagne van de kledingwinkel Suitsupply, die homoseksuele zoenende mannen liet zien.
  • een demonstratie gehouden bij de Nederlandse ambassade in Warschau, om hun steun te betuigen aan de Poolse regering die zich verzet tegen de Europese Unie op het gebied van abortus, homohuwelijk en genderideologie.
  • een flyeractie gehouden bij de Albert Heijn, om te protesteren tegen de verkoop van een kinderboek dat volgens hen transgenderisme promoot.

Civitas Christiana, een term die uit het Latijn vertaald kan worden als “Christelijke Stad”, vertegenwoordigt een concept dat diepgeworteld is in de geschiedenis van het christendom. Het belichaamt de idealen, waarden en principes die inherent zijn aan een samenleving die zich baseert op fundamentalistisch christelijke grondslagen. Het idee van een “Christelijke Stad” vindt zijn oorsprong in de middeleeuwen, toen het christendom een centrale rol speelde in het Europese leven. Deze term werd gebruikt om steden en gemeenschappen te beschrijven die zich sterk identificeerden met het christelijke geloof en hun samenleving vormgaven volgens de waarden van naastenliefde, gerechtigheid en moraliteit zoals geleerd in de Bijbel. In deze steden werden religieuze instellingen, kathedralen, kerken en kloosters vaak beschouwd als het kloppende hart van de gemeenschap.

In Nederland, een land bekend om zijn culturele diversiteit en respect voor individuele vrijheden, zijn er groeperingen die streven naar strikte interpretaties van religieuze overtuigingen en conservatieve waarden. Een van deze groepen is Civitas Christiana Nederland, een beweging die zichzelf presenteert als een verdediger van traditionele katholieke waarden en normen. Echter, zoals bij veel ideologische bewegingen, is er een aanzienlijke variatie binnen de groep, variërend van conservatieve tot rechtextremistische en ultrafundamentalistische opvattingen.

Civitas Christiana Nederland: Een Overzicht

Civitas Christiana Nederland is een organisatie die claimt de christelijke waarden te verdedigen in de Nederlandse samenleving. Ze benadrukken traditionele gezinswaarden, pro-life standpunten en de rol van religie in het openbare leven. Hoewel sommige van hun doelen en activiteiten legitiem kunnen lijken binnen het kader van democratische discussie, zijn er ook zorgen geuit over de radicalere elementen binnen de beweging.

Rechtextremisme: Een Zorgwekkende Component

Binnen Civitas Christiana Nederland zijn er aanwijzingen van rechtextremistische overtuigingen bij sommige leden. Rechtextremisme wordt gekenmerkt door de overtuiging in nationalistische, autoritaire en vaak discriminerende denkwijzen. Hoewel dit niet representatief is voor de hele beweging, zijn er individuen en groepen die dergelijke opvattingen omarmen. Dit kan resulteren in vijandigheid ten opzichte van minderheidsgroepen en een verzet tegen democratische instellingen.

Ultrafundamentalisme: De Strijd om Dogma’s

Ultrafundamentalisme verwijst naar de neiging om religieuze dogma’s en interpretaties extreem strikt te volgen. Binnen Civitas Christiana Nederland kan ultrafundamentalisme leiden tot een starre houding tegenover sociale en culturele veranderingen, wat op zijn beurt kan leiden tot onverdraagzaamheid jegens andersdenkenden en afwijzing van moderne waarden. Deze rigide houding kan bijdragen aan een gevoel van superioriteit en onvermogen om compromissen te sluiten.

De Impact op de Samenleving

De aanwezigheid van rechtextremistische en ultrafundamentalistische opvattingen binnen Civitas Christiana Nederland kan verschillende gevolgen hebben voor de samenleving. Ten eerste kan het de sociale cohesie aantasten door verdeeldheid en spanning te creëren tussen verschillende groepen. Ten tweede kan het de acceptatie van diversiteit en progressieve waarden belemmeren, wat op zijn beurt de inclusiviteit van de Nederlandse samenleving bedreigt.

Conclusie

Civitas Christiana Nederland is een complexe beweging met variabele opvattingen en doelstellingen. Hoewel ze beweren traditionele christelijke waarden te verdedigen, zijn er zorgen geuit over rechtextremistische en ultrafundamentalistische elementen binnen de groep. Het is belangrijk voor de Nederlandse samenleving om een evenwicht te vinden tussen de vrijheid van meningsuiting en het vermijden van extremisme dat de fundamentele principes van democratie en inclusiviteit ondermijnt. Het bevorderen van open dialoog en begrip kan helpen bij het verminderen van conflicten en het creëren van een meer inclusieve en diverse samenleving voor iedereen.

Het Heden van Civitas Christiana

Hoewel het concept van Civitas Christiana zijn wortels heeft in de middeleeuwen, blijft het relevant in de moderne tijd. Veel gemeenschappen over de hele wereld dragen nog steeds christelijke waarden en principes met zich mee. Deze waarden kunnen zich uiten in het respecteren van de menselijke waardigheid, het streven naar rechtvaardigheid en sociale rechtvaardigheid, en het bevorderen van naastenliefde en gemeenschapszin.

In sommige gevallen kan Civitas Christiana ook een bredere betekenis hebben, waarbij het verwijst naar een samenleving die openstaat voor verschillende religieuze en culturele overtuigingen, maar nog steeds fundamentele christelijke waarden omarmt als basis voor morele en ethische normen.

Betekenis en Invloed

De betekenis van Civitas Christiana ligt niet alleen in zijn religieuze aspect, maar ook in de manier waarop het de ontwikkeling van architectuur, kunst, wetenschap en politiek heeft beïnvloed. Veel van de meesterwerken uit de kunstgeschiedenis, zoals schilderijen, sculpturen en architectonische meesterwerken, zijn voortgekomen uit steden die doordrenkt waren van christelijke idealen en inspiratie.

Op politiek gebied heeft Civitas Christiana soms gediend als een inspiratiebron voor systemen van bestuur en wetgeving die gebaseerd zijn op morele en ethische principes. Het idee van een rechtvaardige en eerlijke samenleving heeft geleid tot de ontwikkeling van politieke filosofieën en bewegingen die streven naar een betere wereld voor alle burgers.

Conclusie

Civitas Christiana, als een concept dat teruggaat tot de middeleeuwen, blijft een belangrijke rol spelen in het begrijpen van de geschiedenis en ontwikkeling van het christendom en de invloed ervan op de samenleving. Het belichaamt waarden die niet alleen relevant waren in het verleden, maar die nog steeds waardevol zijn in het heden. Of het nu gaat om het bevorderen van naastenliefde, gerechtigheid of gemeenschapszin, Civitas Christiana herinnert ons eraan dat de erfenis van het christendom een blijvende impact heeft op hoe we onze samenlevingen vormgeven en onze relaties met anderen onderhouden.

Recente berichten

Extremistisch rooms-katholicisme is een complex fenomeen dat een breed scala aan overtuigingen en praktijken omvat. Onder hen valt ultraorthodox katholicisme op als een van de meest radicale en controversiële uitingen van dit geloof. Ultraorthodoxe katholieken houden zich strikt aan een interpretatie van kerkelijke leer en verwerpen elke vorm van modernisering of compromis met de seculiere wereld.

Een van de belangrijkste kenmerken van ultraorthodox katholicisme is de afwijzing van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965), een baanbrekende gebeurtenis die de rooms-katholieke kerk dichter bij de moderniteit bracht en haar opende voor een dialoog met andere religies en culturen. Ultraorthodoxe katholieken beschouwen het concilie als een verraad van traditionele katholieke waarden, en vaak richten ze hun activisme op het tegenwerken van de hervormingen en het promoten van terugkeer naar pre-conciliaire praktijken. Liefst nog verder terug naar de tijd vóór de oprichting van de Protestante stroming en het Calvinisme met als hoogte-/dieptepunt de Beeldenstorm van 1566.

Extremen in ultraorthodox katholicisme worden geassocieerd met een reeks controversiële acties, waaronder homofobe campagnes, antisemitische retoriek en het bevorderen van een rigide patriarchale visie op de samenleving. Enkele van de meest beruchte ultraorthodoxe katholieke groepen zijn de Priesterbroederschap St. Pius X, de Legionairs van Christus en Opus Dei. Heden ten dage kennen we dus ook Civitas Christiana, die zich flink opwerkt in de samenleving.

Hoewel ultraorthodox katholicisme slechts een randbeweging vertegenwoordigt binnen de rooms-katholieke kerk, is de invloed ervan voelbaar in conservatieve kringen, vooral in regio’s zoals Latijns-Amerika en Zuid-Europa. Als zodanig blijft het een onderwerp van debat en zorg voor degenen die pleiten voor een meer progressief, inclusief en tolerant katholicisme.